Via Appia Antica op de fiets

De Via Appia is de “regina viarum”, de oudste en daarom koningin van de vele heerwegen (heer = leger) die de communicatie en de snelle verplaatsing van legers in het Romeinse Rijk mogelijk moesten maken  (zoals de Aemilia, Aurelia, Cassia, Flaminia, etc,). Het initiatief voor de aanleg van de weg werd genomen door Appius Claudius, censor in Rome, vandaar de naam. De Via Appia is tussen de vierde en derde eeuw vóór Chr. in stukjes en beetjes aangelegd, uiteindelijk tot Brindisi, de toenmalige poort naar het Oosten.

Wij moesten eerst vanuit Monteverde afdalen om de Tiber over te steken en vervolgens naar het begin punt van de Via Appia te komen, bij de Porta di San Sebastiano. Op zondag bleek dat vanwege het geringe verkeer goed te doen. Er is een info-punt op het adres Via Appia Antica 58, daar kun je ook fietsen huren, je ochtend-koffie drinken en eventueel je auto neerzetten. Als je toch al fietsen huurt, huur dan mountain bikes, dat is voor deze tocht het fijnst.

Het eerste stuk fietsen daarna is minder aangenaam, het is daar nog erg druk met autos. Pas later bleek ons dat je bij de driesprong spoedig na het infopunt niet alleen de weg links (Via Appia Antica) maar ook de middenweg kunt nemen, door een hek naar de Catacomben van San Callisto, dat is een aangenamere route. De catacomben schijnen op zich ook de moeite van het bekijken waard te zijn. Je komt dan later, bij de Basilica di San Sebastiano, weer op de Via Appia Antica.

Nu wordt het echt rustig, er mag geen gemotoriseerd verkeer meer komen. Je rijdt nu ofwel op de in heel Rome bekende hobbelkeitjes, de pietrini, ofwel op de halfverharde paden links en rechts van de weg. Het lijkt alsof die er later voor de toeristen bij gemaakt zijn maar dat is niet zo, ze waren er al vanaf de aanleg van de via. Zo nu en dan is er in de weg ineens een stuk met als wegdek grote afgeronde basaltblokken, basoli, dat zijn de echte keien uit de oudheid, daar valt eigenlijk niet op te fietsen.

Het lijkt alsof je in één keer teruggezet bent in de tijd: je passeert regelmatig overblijfselen van Romeinse muren en wachtposten, in de verte zie je in het vlakke land stukken aquaduct staan, aan weerskanten van de weg villa’s met prachtige oprijlanen. En overal majestueuze pijnbomen waar je onderdoor kijkt.

Op een aantal punten, vooral aan het begin van het parcours, zijn lekkere bars en trattorias waar je even heerlijk kunt pauzeren.

Aan de NO-kant van de Via Appia is het Parco della Caffarella, dat schijnt een prachtig natuurpark te zijn, waar je kunt wandelen. Niet te geloven, zo dicht bij der wereldstad Rome.