De bus is, buiten lopen, het ideale vervoermiddel in Rome.
Er zijn veel lijnen, bussen rijden frequent, en het gebruik van de bus is goedkoop. Via Google Maps of Moovit zoek je op welke bussen je moet nemen om van A naar B te komen. De aangegeven tijden moet je met een korreltje zout nemen, de bussen rijden zelden op tijd.
Het is wel even wennen in de bus: ze rauzen met veel lawaai dwars door de vele kuilen in de weg, wat een enorme herrie maakt, schiet wel lekker op.
Omdat het parkeerbeleid in Rome is dat er geen beleid is, dat de wal het schip maar moet keren, is het enorm moeilijk om een parkeerplaats te vinden, wat er weer toe leidt dat veel dubbel geparkeerd wordt of geparkeerd wordt op hoeken of andere plaatsen die het doorgaande verkeer hinderen. Vooral de bussen hebben daar last van.
Voordeel van de (enkele) trams is dat je bijna altijd kunt zitten en dat die extra frequent rijden. Ook leuk om te doen als sightseeing – lange trajecten.
Een enkele rit bus/tram/metro kost € 1,50. Kaartjes kun je alleen bij de Tabacchi kopen, de kleine winkeltjes met een donkerblauw uithangbord met een grote T erop. Als je weet dat je de komende tijd vaker met de bus gaat is het handig meteen een stapeltje kaartjes te kopen. Je moet zo’n kaartje in de bus in een automaat laten stempelen, je stopt het kaartje in de gleuf van de automaat met de donkere kant van het kaartje naar beneden, een pijl geeft aan in welke richting. Het kaartje springt terug uit de automaat na afstempelen. Je kunt 100 minuten met één kaartje rijden (ook regionale trein), dus soms ook heen en terug.
Je kunt 1-, 2-, 3-, en 7-daagse kaarten voor onbeperkt reizen gedurende die dagen krijgen. Er zijn ook speciale toeristenkaarten, combikaarten met musea etc.
Als je langere tijd in Rome bent is een maandabonnement handig (abbonamento mensile). Dat abonnement kost maar € 35. De abonnementen gaan per kalendermaand, dat is dus even goed plannen. Is nogal een gedoe om die te krijgen, het kan alleen bij een beperkt aantal atac-kantoren. Je moet een pasfoto hebben die ingescand wordt op je creditcard-achtige abonnement. En je moet van tevoren een formulier ingevuld hebben. Handig is om het te regelen bij Stazione Termini: in de hal van het station is een pasfoto-automaat; en in de onderaardse gang van de Metro is een betrekkelijk groot atac-kantoor (let op: het atac-kantoor op het stationsplein staat er nog wel en lijkt toevallig even dicht maar is niet meer in gebruik) met meerdere loketten waar je meestal niet zo heel lang hoeft te wachten als bij de perifere kantoortjes met vaak maar één loket. Als je eenmaal een maandabonnement hebt kun je dat via de atac-site op internet verlengen, je hoeft dan niet opnieuw naar een loket toe.
Aan het loket
Wij wilden een maandabonnement voor de bus kopen en hadden op de atac-website gezien dat dat maar op een beperkt aantal plaatsen kan, o.a. bij het atac-kantoor bij Piramide. Één loket open en een lange rij. Eindeloos wachten. Veel ontstemming in de rij. Plotseling gaat een tweede loket open, opluchting alom. Maar wat gebeurt: de lokettist van het eerste loket staat nu op en trekt met een onhandig gebaar de luxaflex voor zijn loket omlaag, die komisch genoeg halverwege eerst nog scheef komt te hangen, tot groot misbaar van alle wachtenden. Tijd voor zijn pranzo. Zou in Nederland tot woedende reacties van Roover leiden.
